Pierwsze wzmianki o wsi Schyrnino (później też Czyrna i Chirna) pochodzą z roku 1308, gdy miejscowość ta wchodziła w skład lokalnych dóbr kościelnych. W połowie XIV wieku Czernina została własnością szlachecką, a jej pierwszym znanym właścicielem był zmarły w 1423 roku Jan z Czerniny herbu Wierzbno, kasztelan międzyrzecki i późniejszy fundator zamku w Rydzynie. Jemu to właśnie przypisuje się tutaj budowę na przełomie XIV i XV wieku murowanej siedziby. Po śmierci Jana majątkiem na krótko zarządzał jego starszy syn Jocusch von der Czyrne, który ok. 1430 sprzedał dobra Magnusowi von Label. Przypuszczalnie w 1492 roku miejscowość wraz z zamkiem trafiła w ręce rodu von Dohna. Jeden z jego przedstawicieli - Henryk VII - załatwił u Władysława Jagiellończyka przywilej lokacyjny dla Czerniny, rozpoczynając tym samym złoty wiek rozwoju tej niewielkiej osady. W 1538 roku Henryk von Dohna przepisał majątek braciom von Stosch z Mojęcic, których potomkowie rozbudowali i ufortyfikowali miasto. W międzyczasie właściciele zmienili opcję na protestancką, co miało odegrać w przyszłości dużą rolę w dziejach czernińskiego zamku.
Wiek XVII to okres wojennych konfliktów, chorób i powszechnego nieszczęścia. Tak też było na Dolnym Śląsku, gdzie kilkukrotnie Czernina stała się areną zmagań wojsk duńskich, szwedzkich i cesarskich, przy okazji cierpiąc od ospy i zaraz bydlęcych. W tych ciężkich czasach wyróżniał się szczególnie Jerzy Abraham von Stosch, który pod koniec stulecia przebudował średniowieczną warownię w założenie rezydencjalne, ukształtowane w modnym wówczas stylu barokowym. Jerzy nie pozostawił spadkobiercy, w związku z czym cały majątek odziedziczyła najstarsza siostra Jadwiga Helena. Po jej śmierci w 1703 roku Czernina przeszła w posiadanie rodu von Lestwitz, a później kolejnymi jej właścicielami byli m.in.: Adam Melchior, Jerzy Abraham i wreszcie Karol Rudolf.

Wiek XVII to okres wojennych konfliktów, chorób i powszechnego nieszczęścia. Tak też było na Dolnym Śląsku, gdzie kilkukrotnie Czernina stała się areną zmagań wojsk duńskich, szwedzkich i cesarskich, przy okazji cierpiąc od ospy i zaraz bydlęcych. W tych ciężkich czasach wyróżniał się szczególnie Jerzy Abraham von Stosch, który pod koniec stulecia przebudował średniowieczną warownię w założenie rezydencjalne, ukształtowane w modnym wówczas stylu barokowym. Jerzy nie pozostawił spadkobiercy, w związku z czym cały majątek odziedziczyła najstarsza siostra Jadwiga Helena. Po jej śmierci w 1703 roku Czernina przeszła w posiadanie rodu von Lestwitz, a później kolejnymi jej właścicielami byli m.in.: Adam Melchior, Jerzy Abraham i wreszcie Karol Rudolf.